Τι είναι η Ψυχολογική Υποστήριξη;
Τα παιδιά και οι έφηβοι κατά καιρούς δυσκολεύονται να κατανοήσουν, να ονοματίσουν και να εκφράσουν τα δυσάρεστα συναισθήματα τους και τις δυσκολίες τους, όσον αφορά στις οικογενειακές και διαπροσωπικές τους σχέσεις, το σχολείο ή το κοινωνικό τους περιβάλλον. Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από έντονη ανασφάλεια, αμφιβολία αλλά και στρες και αυτό είναι κάτι που επηρεάζει και τα παιδιά.
Μέσω της συζήτησης, αλλά και εξατομικευμένων τεχνικών έκφρασης που περιλαμβάνουν τη ζωγραφική ή το παιχνίδι ρόλων, η ψυχολογική υποστήριξη αποσκοπεί στο να βοηθήσει το παιδί (είτε πρόκειται για παιδί, είτε για έφηβο) να αναγνωρίσει, να επεξεργαστεί και να αποδεχτεί τα αισθήματα που νιώθει και στη συνέχεια να εντοπίσει και να τροποποιήσει τις συμπεριφορές, τις σκέψεις και τα νοητικά κατασκευάσματα που επηρεάζουν την ικανότητα προσαρμογής του στο περιβάλλον.
Στόχος και Σκοπός
Καλλιεργώντας ένα κλίμα ασφάλειας, αποδοχής και εμπιστοσύνης, ο ψυχολόγος βοηθάει το παιδί να αποκτήσει αυτογνωσία, αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό: Τα στοιχεία που χρειάζεται δηλαδή για να αντιληφθεί και να τροποποιήσει τις συμπεριφορές που τον εμποδίζουν να λειτουργήσει αρμονικά στην καθημερινότητα του. Στόχος είναι το παιδί να μάθει να βασίζεται στις δικές του δυνάμεις, να επικοινωνεί τις σκέψεις και τις εμπειρίες του, να πειραματίζεται με ασφάλεια και να διαχειρίζεται τα εμπόδια και τις δυσκολίες με τρόπο που ταιριάζει την ιδιοσυγκρασία του. Σταδιακά θα ανακαλύψει πως να βελτιώσει τις διαπροσωπικές και οικογενειακές του σχέσεις, θα γίνεται πιο λειτουργικό στο κοινωνικό ή σχολικό του περιβάλλον, θα αξιοποιήσει τις δυνατότητές του και με ρεαλιστικό τρόπο που θα αποσκοπεί στην προσωπική του εξέλιξη, και την βελτίωση της ποιότητας της ζωής του σε γενικότερο πλαίσιο.
Πότε χρειάζεται:
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, παιδιά, έφηβοι και ενήλικες, ερχόμαστε σε επαφή με γεγονότα που δυσκολευόμαστε ή αδυνατούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας.
Η ψυχολογική υποστήριξη συνιστάται σε (ενδεικτικά):
- Συναισθηματικές δυσκολίες (πχ. άγχος αποχωρισμού, φοβίες, έμμονες ιδέες, χαμηλή αυτοεκτίμηση, αδελφική ζήλεια)
- Προβλήματα συμπεριφοράς (πχ. επιθετικότητα, ξεσπάσματα θυμού)
- Δυσκολίες προσαρμογής στο σχολείο
- Σχολική άρνηση
- Σχολικός εκφοβισμός (bullying)
- Διάσπαση προσοχής ή/και υπερκινητικότητα
- Μαθησιακές δυσκολίες
- Αυτισμό
- Προβλήματα ύπνου και διατροφής
- Προβλήματα ενούρησης – ελέγχου σφιγκτήρων
- Δυσκολίες κατά τη διάρκεια κρίσιμων γεγονότων και αλλαγών (πχ. πένθος, ασθένεια, διαζύγιο)
- Άγχος εξετάσεων
- Επιθετική συμπεριφορά και εκρήξεις θυμού
- Διάθεση για απομόνωση
- Χαμηλή σχολική επίδοση
- Μαθησιακές δυσκολίες
- Δυσκολία στη συγκέντρωση / προσοχή τικ
- Μειωμένη αυτοεκτίμηση – ζήλεια
- Δυσκολία στην κοινωνικοποίηση και ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων
- Χαμηλή ανοχή στην ματαίωση
- Συναισθηματικές και κοινωνικές δυσκολίες (κατάθλιψη, άγχος)
- Διαταραχές πρόσληψης τροφής (νευρική ανορεξία/βουλιμία)
- Κλινικές διαταραχές
- Δυσκολίες κατά τη διάρκεια κρίσιμων γεγονότων και αλλαγών (πχ. πένθος, ασθένεια, διαζύγιο)
Σημαντική υπενθύμιση, το οικογενειακό περιβάλλον παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στη διαδικασία ψυχολογικής υποστήριξης παιδιών και εφήβων, καθότι αποτελεί το κυρίαρχο πλαίσιο στο οποίο εκδηλώνονται οι δυσκολίες στη συμπεριφορά τους. Γι’ αυτό συνιστάται οι γονείς να παρακολουθούν συνεδρίες συμβουλευτικής ώστε να είναι σε θέση να στηρίξουν αποτελεσματικότερα το παιδί τους σε αυτή την κρίσιμη φάση της ζωής του.